Ik besloot om te kijken naar de vraag: "Hoe wil ik me voelen?", en van daaruit te gaan leven. Daar hoort dus bij dat je jezelf voorop stelt. Iets wat ik een leven lang niet gedaan heb. Dat betekent ook dat je je hoog sensitiviteit voorop stelt. En dat is iets wat ik zeker nog nooit gedaan heb.
Kortom; het is allemaal heel nieuw, en ik had verwacht dat ik het ontzettend eng en spannend zou vinden. Maar niets is minder waar: het voelt zo ontzettend goed. Het voelt kalm, rustig en reflectief. Het voelt zorgzaam en compassievol. Naar mezelf, maar ook zeker naar de ander. Het voelt alsof mijn ziel jubelt en danst.
In deze eerste dagen van het nieuwe jaar heeft me dat al prachtige momenten opgeleverd.
Zo hebben we thuis een 'wensenpot' gemaakt. Een mooie, glazen pot, waar we allerlei grote en kleine wensjes in hebben gedaan: verre reizen, uitstapjes waar het maar nooit van komt, en andere grote en kleine wensen. Iedere maand trekken we 1 à 2 wensen of wensjes en voeren die dan zo snel mogelijk uit. Dat geeft nu al zo'n goed gevoel. Niet omdat je bezig bent met materialistische zaken, met dingen aanschaffen of doen, maar omdat je bezig bent vanuit de verbinding met elkaar; elkaars wensen uit willen laten komen, eindelijk eens die uitstapjes gaan maken die er maar nooit van komen, ofwel: tijd voor en aan elkaar besteden. Stilstaan bij elkaar. Stilstaan bij de rijkdom van het leven.
Op mijn werk bij Theaterwerkplaats Tiuri, heb ik mijn collega teamleider uitgenodigd tot een goed gesprek. Ik wist nog niet welke kant het met dat gesprek op moest, maar ik voelde dat het goed zou zijn. En dat was het ook. Het is een prachtig gesprek geworden, waarin we elkaar hebben geraakt, waarin we prachtige intenties hebben neergezet voor het nieuwe jaar vanuit de verbondenheid met jezelf en de ander, vanuit wat jij als persoon in de wereld wilt zetten en hoe je dat dus ook in je werk kunt doen. Later sloot onze werkgever erbij aan die ook daadwerkelijk aansloot. Een prachtig, spiritueel gesprek.
Vandaag in mijn praktijk als Sensi-therapeut mocht ik weer iemand een behandeling geven. Wat een prachtige dame, wat fijn dat zij zo ontzettend open stond voor wat er ging komen. Wat bijzonder dat het proces waar zij doorheen is geweest, het proces is waar ik nu midden in zit (meer open staan voor je hoog gevoeligheid, open staan voor synchroniciteit, mensen om je heen verzamelen die bij jouw proces passen, etc.). Het was alsof we elkaar al veel en veel langer kenden. En naast een prachtige behandeling die ik heb mogen geven, die haar veel inzichten gaf (en mij net zo goed), hebben we ook prachtige gesprekken gehad. Van hart tot hart (of van ziel tot ziel, zo je wilt).
Wat ik hier nu mee wil zeggen?
Misschien wel: ga niet voor doelen. Ga voor hoe je je wilt voelen en sta open voor alles wat er op je pad komt. Dan komen die doelen vanzelf te voorschijn en bereik je ze schijnbaar moeiteloos.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten